bracia dobrzyńscy/Pruscy Rycerze Chrystusowi - zakon rycerski założony ok. 1209 r. z inicjatywy Konrada I Mazowieckiego przez biskupa pruskiego Chrystiana w celu obrony Mazowsza przed najazdami pogańskich Prusów, który jako uposażenie otrzymał kasztelanię dobrzyńską (stąd ich nazwa); w 1235 r., wobec słabo postępującego rozwoju zakonu, część braci dobrzyńskich wstąpiła do zakonu krzyżackiego, a pozostali udali się do Drohiczyna na Podlasiu, gdzie walczyli z Jaćwingami.