ofensywa Kiereńskiego/ofensywa Brusiłowa – ostatnia wielka ofensywa wojsk rosyjskich pod dowództwem gen. Aleksieja Brusiłowa na froncie wschodnim w czasie I wojny światowej przeprowadzona na terenie Galicji w dniach od 1 do 19 VII 1917 r.; nazwa operacji pochodzi od nazwiska ówczesnego ministra sprawiedliwości i wojny rosyjskiego Rządu Tymczasowego (od 21 lipca premiera) – Aleksandra Kiereńskiego; w pierwszej fazie walk wojska rosyjskie osiągnęły linię rzeki Łomnicy, ale wkrótce, w wyniku kontruderzenia wojsk niemieckich w kierunku Tarnopola, została powstrzymana; 20 lipca front rosyjski został przerwany, a armie carskie odrzucone o 250 km na wschód; podczas całej operacji Rosjanie stracili prawie 400 tys. zabitych rannych i wziętych do niewoli, przy stratach własnych państw centralnych wynoszących 60 tys. żołnierzy.